ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΑΣΦΑΛΗΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ

Στις δύσκολες φάσεις της ζωής ενός ανθρώπου είναι σύνηθες για ένα χρονικό διάστημα να χρειάζεται μιας μορφής "απομόνωση", προκειμένου να διευθετηθούν ζητήματα μέσα του, πράγμα κατανοητό, αποδεκτό και ως ένα βαθμό επιθυμητό. 

Ωστόσο, πολλές φορές η διαδικασία αυτή καταπίνει το άτομο και δημιουργεί μια πραγματικότητα που μπορεί να εκφράζεται ως άρνηση της λειτουργικής επανένταξης στη ζωή: "Η ζωή είναι σκληρή και δε μου ταιριάζει", "Χρειάζομαι χρόνο για να ανταποκριθώ στις προσδοκίες της ζωής", "Είμαι διαφορετικός από τους άλλους, άρα ζω τη ζωή μου διαφορετικά".

Όμως, είναι και αυτές πεποιθήσεις που δημιουργούνται όταν το άτομο από τη διαδικασία αμφισβήτησης των πολύ δυσλειτουργικών πεποιθήσεων "είμαι ανάξιος", "είμαι άχρηστος", "είμαι προβληματικός", κ.ο.κ. άθελά του δημιουργεί ένα καινούριο σύστημα πεποιθήσεων - που όμως έχουν πάντα ως βάση τους τις πρωταρχικές. 

Η απόσυρση από τη ζωή συμβαίνει όταν αισθάνεσαι τον εαυτό σου ξεχωριστό από αυτή. Όταν είσαι εσύ απέναντι σε κάτι άλλο (οικογένεια, φίλοι, δουλειά, καθημερινές υποχρεώσεις). Εδώ όμως βρίσκεται η παρανόηση η οποία οδηγεί στο καινούριο σύστημα πεποιθήσεων.

"Η ζωή σου προσφέρει κάθε στιγμή αυτό που χρειάζεσαι,
όπως σου προσφέρει το νερό και το οξυγόνο."

Δεν είσαι ξεχωριστός από τη ζωή, η ζωή εκφράζεται και μέσα από εσένα και μέσα από την οικογένειά σου, και από τις υποχρεώσεις σου και από "όλους τους άλλους". Οτιδήποτε και να συμβαίνει γύρω μας, είναι και αυτό μία από τις εκφράσεις της ζωής, και αντιμετωπίζοντάς το ως τέτοιο, ως κομμάτι του εαυτού μας, μπορούμε να το αξιοποιήσουμε για την υπέρβαση του εγωικού εαυτού. 

Η ελευθερία έρχεται όταν τα αποτελέσματα από τις εσωτερικές διεργασίες εξωτερικεύονται και εκφράζονται στις αλληλεπιδράσεις μας. Ο Εαυτός δε βρίσκεται μόνο μέσα μας, αλλά και έξω μας, γύρω μας, παντού. Σε κάθε άυλη και υλική μορφή.

Όπως μέχρι τώρα η ζωή έχει δώσει ό,τι ακριβώς χρειάζεται για να ξεκινήσουν οι εσωτερικές διεργασίες, προσφέρει και το "σκηνικό" ώστε όλες αυτές οι εσωτερικές διεργασίες να μετουσιωθούν και να εκφραστούν στα διάφορα πεδία της ζωής του ανθρώπου (σχέσεις, οικογένεια, επαγγελματικά, κ.ο.κ.). 

Η απελευθέρωση έρχεται μέσα από το γκρέμισμα του τείχους μεταξύ "εσωτερικού" και "εξωτερικού", πηγαίνοντας πέρα από αυτά. Δεν αρκεί να νιώθει κάποιος ασφαλής και ήρεμος μόνο υπό προϋποθέσεις, αλλά να βιώνει αυτή την αίσθηση ασφάλειας ανεξαρτήτως συνθηκών. Η ελευθερία έρχεται όταν είσαι εσύ η αίσθηση ασφάλειας, όταν είσαι εσύ και μέσα και έξω από εσένα, όταν εσύ είσαι η Ουσία που διαποτίζει τα πάντα στη ζωή.

Ηρώ Παπαδοπούλου